Sevgili okuyucularımız, bu hafta ve gelecek hafta sizlere ata topraklarımız, ümmet kardeşimiz Doğu Türkistan’da yaşanan dramı ve Çin zulmünü paylaşacağım.
Umarım BM gibi uluslararası insan örgütleri, bir nebze olsun yaşanılanları görür de oradaki mazlumların feryadlarını duyar ve dertlerine çarı olurlar. Gayret bizden takdir Rabbimden…
1949 yılından bu yana Çin’in isgal altında tuttuğu Doğu Türkistan’ın kırsal kesimlerinde etrafı yüksek duvarlarla çevrili inşaatlar devam ediyor.
Uydu görüntüleri, Doğu Türkistan çöllerinde inşa edilen ve içinde yüz binlerce Uygur Türkü’nün tutulduğu toplama kamplarının son bir yılda tam 3 katı büyüdüğünü ortaya koyuyor.
Birleşmiş Milletler’e göre 1 milyon civarında Müslüman Uygur Türkü, Çin’in ‘eğitim merkezi’ olarak dünyaya lanse ettiği toplama kamplarında tutuluyor. Doğu Türkistan’da ve Çin’in değişik yerlerinde gerçekleşen saldırıların ardından bu eylemlerden Uygurları sorumlu tutan Çin, 2014 yılından itibaren ‘teröre karşı halk mücadelesi’ adı altında yeni bir süreç başlattı.
Ancak Uygurlara yönelik kültürel ve dini kısıtlama ve baskılar 2009 yılından itibaren giderek hız kazandı.
Erkeklerin sakal bırakması ve kadınların uzun kıyafet giymesi kısıtlanırken halkın düğünlerde
alkol kullanmaya zorlanması da bu uygulamalardan bazıları. Müslüman Uygur Türklerini
kamplarda topladığı yönündeki suçlamaları reddeden Pekin, Doğu Türkistan genelinde inşa edilen söz konusu yapıları, dünyaya “eğitim merkezi”, “rehabilitasyon merkezi” ya da “mesleki eğitim merkezi” olarak lanse ediyor.
Reuters ekibi kamplardan 7’sini ziyaret etmek istedi. Etrafı kalın duvarlarla çevrili kamplarda güvenlik kulübesinden gözetleme kulelerine ve dikenli tellere her şey mevcut.
Çin yönetimi, kampların mesleki eğitim merkezi olduğunu iddia ediyor. Komünist Parti’ye yakın kişiler, halkın arasına giriyor, istihbarat topluyor ve şüpheli gördükleri kişileri
güvenlik görevlilerine bildiriyor. Geçmişte okul, hastane ya da kamu binası olarak hizmet veren bir çok bina da küçük kamplara dönüştürüldü.
Çin’in Doğu Türkistanlıları tuttuğu kamplar, ülkeden kaçan Uygurların ifadesiyle işkence gördükleri kampların sayısı net olarak bilinmiyor. Sorgulama sırasında ağır işkence
göruyorlar, ufacık hücrelerde çok sayıda insan bir arada tutuluyor ve kimilerini intihara sürükleyen Komünist Parti rejiminin acımasız uygulamalarına maruz kaliyorlar.
